با سلام، میهمان عزیز از اینکه قبول کردید که امشب رو صندلی داغ ما بنشینید ازتون ممنونیم. لطفا خودتون رو معرفی کنید.
به نام خداوند بخشنده مهربان
با عرض سلام و تبریک روز ولادت حضرت جواد(ع) و پیشاپیش عرض تبریک ولادت مولای متقیان حضرت علی (ع) ،مولود کعبه، به همه ی همشهریان و دوستان ارجمند و نیز عرض تبریک هفته گرامیداشت مقام معلم به همه اساتید و معلمین عزیز و فرهنگیان گرامی.
اینجانب تقی زارع فرزند مرحوم عباس زارع (عمو عباس) متولد سوم فروردین ۱۳۵۰،روستای شهیدپرور و سراسر افتخار ”بیهود” قاین.
دوره ابتدایی را از سال ۱۳۵۶تا سال۱۳۶۱ در دبستان بوذر جمهر بیهود گذراندم و چند روزی هم به مدرسه راهنمایی جهاد بیهود رفتم اما بدلیل مشکلات اقتصادی و نداشتن راهنما ومشاور ترک تحصیل نمودم و سپس به تهران رفتم. چهار سال در نانوایی کار کردم و با توجه به علاقه زیاد به ادامه تحصیل و با ارشاد و راهنمایی بزرگترها و همشهریان عزیز بویژه یکی از دبیران تهران به نام ”آقای رهنما” جهت ادامه تحصیل به بیهود برگشتم. وقتی برای ثبت نام مراجعه کردم مرحوم آقا سید محمد حسینی، که اخیرا به رحمت الهی رفته اند، فرمودند بدلیل چند سال ترک تحصیل و سن زیاد نمیتوانم طبق بخشنامه از شما ثبت نام کنم… پس از نا امیدشدن از اداره با توصیه ی آقای رهنما به تهران وبه دفتر وزیر آموزش و پرورش وقت رفتم…. وقتی موضوع را به مسئول دفتر وزیر گفتم ایشان اجازه ی ملاقات با وزیر نداد،وگفت تا شب هم اگر باشی وزیر از جلساتی که با نمایندگان مجلس، مدیرکل ها و معاونین خودش دارد، برای شما فرصتی نخواهد داشت، پس برو و ألاف نباش… به هرحال از اول صبح تا ظهر موقع اذان صبرکردم. وقتی وزیر جهت وضو گرفتن بیرون آمد، با گریه و التماس فراوان از ایشان خواستم مجوز ادامه تحصیل را به من بدهند،اما ایشان وقتی سن مرا پرسیدند گفتند امکان ندارد… با دلی شکسته رفتم نماز خواندم ،پس از نماز مجدد خودم را به وزیر رساندم و همچون بمبی از گریه والتماس بر سر ایشان فرود آمدم، به هرحال خیلی ها از جمله وزیر دلش برایم سوخت و به هرحال نامه ای جهت همکاری برای ادامه تحصیل برای رئیس آموزش و پرورش قاین به من دادند، برای خاطرجمعی بیشتر از ایشان خواهش کردم یک تماس تلفنی مسئول دفترشان با رئیس اداره قاین داشته باشند که اتفاقا خود ایشان شماره را از من گرفت و به رئیس اداره زنگ زد و دستور ثبت نام داد. بعداز دو روز که نامه را برای رئیس اداره آوردن با خوشحالی و تعجب خیلی تشویقم کرد…پس از چندماه ادامه تحصیل برای آموزش جبهه به قاین و سپس جبهه اعزام شدم. و چند ماه بعد به ادامه تحصیل پرداختم. به توصیه ی معلم گرانقدرم سرکار خانم حائری خود را برای جهش تحصیلی یعنی گذراندن سال دوم در تعطیلات آماده کردم، چون اگر جهش نمیزدم سال سوم راهنمایی باید به سربازی میرفتم (دوران راهنمایی معافیت از سربازی ندارد). باز به یک مشکل دیگه برخوردم، چون تا اونموقع کسی در قائن جهشی درس نخوانده بود و به من اجازه رفتن به کلاس سوم راهنمایی را نمیدادند که با پیگیری مدیریت ارجمند آقا سید حسن از اداره کل استعلام شد و موافقت اخذ شد. درسال سوم راهنمایی مجددا به جبهه اعزام شدم … دوران متوسطه را در هنرستان شهید عباسپور گناباد، دررشته ی ماشین ابزار گذراندم… اما بدلیل قانع نشدن در یک رشته همزمان رشته ریاضی فیزیک را هم خواندم… سال ۷۱ هم در دانشکده فنی مشهد قبول شدم… (پ.ن :این ها را فقط جهت اطلاع نوجوانان عزیزی که با کمترین موانع سر راه تحصیل خود درس را رها میکنند عرض نمودم)
در مورد شغل کنونی و بعد از دانشگاه منتظری هم بفرمایید لطفا
بیست و دو سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش را دارم که دوسال سابقه تدریس در بیهود و پنج سال مسئولیت هنرستان شهید چمران قاین را دارم،و حدود دوسال است که مدیردبیرستان برهان قاین هستم.خواهش من از همه دانش آموزان عزیز این است که با هر مانعی که سر راه تحصیلشان بوجود بیاید مقابله کنند و به هیچ قیمتی ترک تحصیل نکنند.
آقای زارع از خانواده و اینکه چند خواهر و برادر هستید بگید.
ما فقط سه برادریم که من کوچکترینم.متأسفانه خواهر ندارم گرچه دوستان وهمکاران زیادی به خاطر خواهران نداشته ام برای ازدواج سرکار رفته اند!!
آقای سید احمد هاشمی:
جناب اقای زارع ضمن سلام و ارادت؛ بی زحمت از مدت حضور خود در شهر قاین و مسولیت های خود به اختصار بفرمایید!!!
سلام آقاسید از۷۸ قاین هستم وهنرآموز هنرستان چمران . مسؤول هنرستان ومدرس دانشکده فنی بزرگمهر .آموزشکده فنی و دانشگاه آزاد والان هم مسئول دبیرستان برهان هستم.
آقای حمید رضا نیکنام:
آقای زارع من از مسایل شخصی شما چیزی نمیپرسم چون همدوره بودیم.ولی یک سوال دارم شما که قاین هستید چرا جوانها ی بیهود واطراف بیهود را تشویق به ادامه تحصیل در بیهود نمیکردید. تا الان وضعیت دبیرستان بیهود این طوری نباشد چون من از دو کارمند م زیاد تعریف شما میکردن. واز شماحرف شنوی داشتن.
ازوقتی دبیرستان های شبانه روزی در زهان ،اسفدن،قاین وخضری و کرغند تأسیس شد بچه ها کوتاهترین مسیر را انتخاب نمودند و باسفارش و توصیه من و امثال من حاضر به آمدن به بیهود که قدر ایاب و ذهابش سخت است نمی آیند
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
آقای زارع با تجربه ای که دارید ارتباط با خانواده ( اعضای غیر همسطح ) را چه جوری مدیریت میکنید ؟
اولا علاقه زیاد به همشهریان ،درک متقابل وخیر خواهی برای یکدیگر عوامل بسیارموثری برای ارتباط است . ثانیا حقیرکمترین گروهم.
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
مبانی تربیتی مورد قبول شما درخصوص فرزند ان چیست؟تربیت دانشآموزان در خانواده مؤثرتر است یا در مدرسه؟
اقای دکترعزیز اولین اجتماع خانواده است و بیشتر وقت فرزندان درخانواده می باشد .ضمن اینکه شخصیت واقعی معلم و شاگرد درمدرسه به خوبی و دقیق جلوه نمی کند بلکه گاها با یک ماسک همراه می باشد پس خانواده نقش عمیق تر و موثرتری دارد و نقش الگوی والدین بی همتاست
آقای سید احمد هاشمی:
جناب زارع در تکمیل فرمایش حمید اقا؛ با وجود توانمندی خوب حضرت عالی ولی تا کنون شاهد حضور شما در عرصه های سیاسی در شهر قاین نبودیم و از طرفی در حوزه بیهود هم با وجود نزدیکی زیاد کمتر شاهد استفاده از نفوذ شما جهت هموار سازی محدودیت ها و عمران بیهود بوده ایم.علت چیست!؟
چندین بار برای کاندیدای شورای شهر و مسئولیت شهرداری واداره آموزش و پرورش قاین و بخشداری و … پیشنهادات جدی داشتم اما معملی و مدرسه را باهیچ چیز عوض نمی کنم و به دعای خیرشما برای خدمت به دانش آموزان محتاجم
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
آیا موافقید برای رفع خیلی از معضلات ادارات آموزش وپرورش باید صنعت را به مدارس کشانید ؟ منظور صنعت پول ساز است
بله اقای دکتر کارافرینی و راه های کسب درامد برای مدارس ودانش اموزان بویژه هنرستان ها ضروری است
آقای حمید رضا نیکنام:
من گفتم من آقا تقی از دوستان همدوره ای گناباد هستیم وفق امشب به سوالات دوستان نگاه میکنیم وخخوشحالم که آقای زارع امشب روی صندلی داغ است آقا تقی لطفا چند فرزند داری آیا دختر هم داری که مردم را بخاطر خواهر ت سرکار گذاشتی
آقای نیکنام عزیز سه فرزند دارم
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
شما برای دانش آموزش بد سرپرست چه نظری دارید ؟
استفاده از سرپرستان دلسوز ومشاورین خیرخواه ومعلمین توانا به جای سرپرستان نالایق
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
نظر شما در مورد طرح کاد که هدفش حرفه آموزی عمومی بودچیست ؟ وگر دانشآموز به دانشگاه راه پیدا نمیکرد هنری داشت
پخته تراز طرح کاد کاردانش می باشد اما طرح کاد گرچه آموزشی عمیق نبود اما بودنش خیلی بهتر از حذف آن بود
در صحبت اولتون گفتید یکی از تاثیر گذارترین افراد تو زندگی شما آقای رهنما بوده
ازشون خبری دارید؟ براشون کاری کردید؟ چقد ایشون تو معلم شدن شما تاثیر داشتند؟
با آقای رهنما در ارتباط هستم .هیچ کاری متاسفانه در حد لطف و محبت ایشان انجام نداده ام . برای معلم شدنم ایشان و آقای محمود اسفلانی خیلی موثر بوده اند البته خداکند در عمل معلم باشیم نه فقط به اسم
چقدر شما تو زندگی دانش آموزاتون موثر بودید؟ نمونه افرادی از خروجی کارتون دارید؟
فرد یا افراد موفق و یا اگه خاطره ای از معلمی دارید بفرمایید
الان همسایه طبقه بالای ما یکی ازدانش آموزان قبلا من بوده اند. که برای ازدواج ایشان هم واسطه خیر بوده ام.با ده ها نفر ازدانش آموزان و دانشجویان گذشته ام ارتباط مستمر دارم و برای انتخاب رشته ،ازدواج و شغل آنها هر جا لازم بوده تاحدود زیادی انجام وظیفه کرده ام . و بابسیاری از آنها درسراسر کشور در ارتباطم . و پیامهای تبریک این عزیزان برای هفته معلم از الان شروع شده است
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
همسر شما خواهر شهید هستند و از اقوام نزدیک شهید کاوه ، از شهید محمد آزاد و شهید کاوه بگویید
بنده درشهریور ۱۳۷۰،قبل از گذراندن کلاس چهارم(درسن بیست سالگی) با همسرم عقد محرمیت نمودم(چون به خاطر ادامه تحصیل همسرم نمیتوانستیم ازدواج و در شناسنامه ثبت کنیم) آنچه این روزها متاسفانه باعث افزایش سن ازدواج شده است تشریفات و هزینه های گزاف ازدواج و پس از آن است…دوران دانشجویی را با تأهل و حتی اواخر آنرا با داشتن یک فرزند گذراندم،هم هزینه تحصیل و هم هزینه زندگی را باکارو تلاش و نیز قناعت همسرم تأمین نمودم.ای کاش جوانان عزیز به جای تجملات به کار و تلاش و قناعت بیشتر توجه میکردند و ازدواج ها را تسهیل مینمودند.
بله آقای دکتر همانطور ک فرمودید همسرم خواهرشهید بزرگوار محمد آزاد که معلم قران بنده نیز بوده اند و اقوام شهید کاوه هستند و با قناعت زیادی که داشتند دوران دانشجویی بنده را که با کمبود فراوان همراه بود را به نیکو ترین وجه تحمل نمودند
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
من که آلوده شهر شدم و خانواده ام اجازه برگشت به روستا نمی دهند و باید قیمت گزافی بپردازم ، ش چطور ؟ اون صفا وصمیمیت گشته را چگونه می شود بدست آورد ؟ خلاصه چگونه روستا ها را بطور عموم و. بیهودرا خصوصاً احیا کنیم ؟
این مطلب وزندگی نامه خودیک کتابچه آموزشی و کاربردی برای عموم وخصوصاً نوجوانان است
نیاز اول بیهود شغل با درآمد مناسب برای جوانان است که کارگاههای کوچک و زود بازده مثل پرورش قارچ. پرورش شترمرغ. بوقلمون. بلدرچین وکبک و گلخانه و پرورش گیاهان دارویی است و مهمتر ازهمه اخذ مجوز حفرچاه نیمه عمیق درمحل قناتهای خشک شده: بیدر. کمندر. کمینگاه و حتی خوند وخم مرگی و بیچو وقبول و بقیه قناتهاست که به پیگیری مجدانه شورا ودهیاری وعموم مردم نیاز دارد کاری که در روستاهای دیگر مثل ورزگ و نوعاب وبقیه انجام شده .حتی باپمپاژ آب به زمینهای بالا دست قناتها سطح وسیعی را زیر کشت برده اند. شناسایی و استخراج معادن بیهود به دست جوانان بیهودی متأسفانه مورد غفلت قرار گرفته است.
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
دراصل سوال من را تقریبا پاسخ دادند آیا ازدواج را ما نع تحصیل می دانید ؟
ازدواج می تواند هم باعث انگیزه بیشتر برای تلاش و رسیدن به هدف باشد و هم می تواند مانع بزرگی در راه تحصیل و موفقیت باشد. بستگی به اراده و درک متقابل طرفین دارد .و همچنین همراهی خانواده ها
آقای حمید رضا نیکنام:
در جواب سوالی که توضیح دادید که پیشنهاد شده در مسایل مدیریتی شرکت کنید . چرا در کنار معلمی به این مسئله فکر نکردید که. داشتن یک پست در شهر قاین چه آموزش وپرورش وجه شورا برای بیهود قدمی برداشته بشه از آنجاییکه ما بیشترین ضربه را از قاینی ها خوردیم
آقای سید احمد هاشمی:
من به عنوان یک بیهودی که از زادبومم فاصله زیادی دارم از شما و دیگر افراد توانمند بیهودی مقیم قاین گله دارم که چرا:با وجود توانستن ولی در خصوص بیهود هیچگونه نگرانی در خود نمی بینید و اقدامات بنیادین انجام نمی دین!!!؟
آقایان هاشمی و نیکنام عزیز داشتن پیشنهادهای مختلف دال ب توانایی حقیر نیست بلکه از حسن دیگران است . ثانیا هرکاری از دستم برای رونق بخشیدن به وضعیت اشتغال بیهود برآید صادقانه درخدمتم . مشکل بیهود کمبود فصای اموزشی نیست بلکه جمعیت است .
قبول دارم که مسئولیت امری خطیر و امتحانی بزرگ است اما اکثر مسئولیت ها در قاین دست بچه های روستاهاست و خوب و بد مطلق یک منطقه نیست و بین همه می تواند باشد
آقا تقی در مورد دو برادری که ذکر کردید میگید؟ کجا هستند و مشغول چه کاری؟
برادر بزرگترم در بیهود تشریف دارند(اقا موسی زارع) و برادر دیگرم اقا رضا درتهران پیک موتوری دارند
آقای حمید رضا نیکنام:
راستی آقا تقی مادر درقید حیاتی من از زمان گناباد خبری ندارم
بله خداروشکر هنوز سایه مادر م بر سرم هست
آقای محمود عبداللهی:
به چه رنگی ،،و چه غذاهایی علاقه دارید؟
بهترین رنگ رنگ خدایی و بهترین غذا حلالش می باشد اما رنگ پرچم و تیم ملی بهترین رنگ مورد علاقه ام و قورمه سبزی غذای مورد علاقه ام می باشد
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
در خیلی خانواده ها وقتی سطح فرهنگی یکی از اعضا برادر یا خواهر از نظر فرهنگی و اقتصادی و یا اجتماعی بالاتر ص رود ارتباطات قطع میشود شما ؟
خداروشکر هنوز تعامل و ارتباط صمیمانه بین همه ما وجود دارد و قطعا همدلی از همزبانی بهتراست اما بی شک درک متقابل خیلی به تفاهم و ارتباط بیشتر کمک می کند
بچه های بیهود در دبیرستان شبانه روزی برهان ازبهترینها هستند و نقش الگویی دارند اما انتظارما از ایشان بیشتر از اینهاست.
آقای دکتر مهدی اسفلانی:
یک سوال نظامی سیاسی : در مورد دخالت نظامی عربستان در یمن و سطح کمک ایران ، لزوم یا عدم لزوم کمک نظامی ایران نظر شما چیست ؟
ایران کمک میکند امابه مسائل هسته ای گره خورده تقیه میکنند. عربستان خیلی مایل است ایران واضح کمک کند ودرجنگ دخالت کند تا آمریکا را با ایران درگیرجنگ کند وتوافق را بهم بزند
ورزش مورد علاقه. طرفدار چه تیمی هستید! خودتون چه ورزشی انجام می دهید
پیاده روی.کوهنوردی وشطرنج. تیم ملی را بر سرخابی های کم. تعصب ترحیح میدهم
محمود عبداللهی:
بیهود را تعریف کنید،، لطفا. آینده از نظر شما؟
بیهود گذشته ای سراسر افتخار واکنون بی ادعا و آینده …..
روستایی کم جمعیت و با خانه های خالی و صرفا مورداستفاده عده ای غیرساکن
بیشتر برای بچه ها فکر میکنم تا به خودم. ولی آرزویم بودن بیشتراز این در بیهود است…
بهترین خبرها مربوط به موفقیتهای علمی و دانشگاهی فرزندان بیهود و عمران وآبادانی بیهود مثل آب و گاز و جاده وافتتاح ساختمان دبیرستان شهیدکاوه خبرهای تلخ مرگهای ناگهانی آقایان شیخ اکبری.رنگساز .نقابی و آقایان سیدمحمدحسینی وسایر همشهریان عزیز بود ونیز تعطیلی دبیرستان شهیدکاوه بود.
آخرین کلام. حرفی هست که میخواستید بگید و انتظار داشتید بپرسیم و نپرسیدیم؟
سعی کنیم همه ما فرزندان افتخار آفرین وشایسته ای برای بیهود وگذشتگان آبرومندخود باشیم ونام بیهود را پرافتخار حفظ نماییم
آتش سوزی در مسجد محله رضوان درعین حال که اتفاق بسیارناگوار ودردآور وتلخی بود فرصتی برای همکاری و همدلی بیشتر و شرکت در امرخیر و تعمیرو مرمت و زیباسازی خانه خدا شد و افراد زیادی با گذشت ازپول ونیز کمک فیزیکی و وقت خود به رشد وکمال بیشتر رسیدند که خدا أجرشان را افزون فرماید. ضمناتنها کسی اشتباه نمیکند که کارنمیکند وعزیزی که سالها خادم مسجدبوده وکارهای زیادی برای مسجد انجام داده بهرحال باغفلت غیرعمدی که نمود هم خودش غصه خورد وهم دیگران.امیداست اصلا ذره ای تکرارنشود.بیاییم بیشتر کمک کنیم شودمسجد زودتر بهتر ازقبل شود
معلمین عزیزی که برای بنده زحمت فراوان کشیده اند بویژه مرحوم حاح آقای محسنی.مرحوم آقاسید محمدحسینی و مرحوم ابوی بزرگوارشان روحشان شاد. وعرض ارادت وسپاس به حضور معلمین معززم آقایان: برهانی.اسفلانی .آقاسیدحسن حسینی.پاسایی( آخوندی). امینی وبنی فخر و سایر اساتید ومعلمین دلسوز خانمها حائری ورمضانپور وسایر اساتید ارجمند.
آقای محمود عبداللهی:
در پایان برای ٱقای تقی زارع این معلم مهربان ٱرزوی توفیق روز افزون دارم🌺🌺🌺🌺🌷🌷🌷
با سلام و ادای احترام به تمامی معلمان عزیز!فرا رسیدن روز معلم و پدر را به تمام معلمان وبخصوص جناب آقای زارع تبریک عرض می کنم و صحت وسلامت وتوفیق روزافزون برای ایشان خواهانم.
سپاس معلم عزیز!
می خواستم از آقای زارع عزیز بپرسم دبیرستانی که شما مدیر آن هستید و چند سالی هم از تا سیس آن نمی گذرد چند تا بچه روستایی لااقل از روستاهای نزدیک بیهود در آن مشغول به تحصیل هستند وآیا اگر ……دبیرستان بیهود را ….
سلام.ضمن تشکر از زحمت شما.من فکر می کردم نام ایشان محمدعلی باشد ودر بیهود به نام تقی زارع معروفندکاش از ایشان می پرسیدید.
آقا تقی عزیز از همه چیز گفتید اما نگفتید به عنوان یک معلم دلسوز چه دلسوزیهایی و اقداماتی در طول خدمتتان برای دانش آموزان بیهود کرده اید
آقای حمید رضا نیکنام سوال فرموده بودید:
در جواب سوالی که توضیح دادید که پیشنهاد شده در مسایل مدیریتی شرکت کنید . چرا در کنار معلمی به این مسئله فکر نکردید که. داشتن یک پست در شهر قاین چه آموزش وپرورش وجه شورا برای بیهود قدمی برداشته بشه از آنجاییکه ما بیشترین ضربه را از قاینی ها خوردیم
بفرمایید منظورتان چیست چه ضربه ای از قاینی ها خورده ایم بگویید تا نسل جدید بهتر بدانند.
در جواب سوال دوست عزیزمان باید بگم:
کلا قاینی جماعت به روستاها به عنوان کلاته نگاه میکنن وبه اهالی اونها میگن کلاته ای.. حالا مخصوصا با بیهودی ها که از قدیم خوب نبودن . در سال های قبل انقلاب سال ۵۰ تا ۵۴ جمعیت قاین برابری می کرده با بیهود.یکی از دلیل های اصلی عدم پیشرفت بیهود فاصله نسبتا زیاد اون تا راه اصلی بوده . اگه مسئولین وقت، یک کم به فکر روستاها بودن و امکانات را از بیهود دریغ نمی کردن و از موقعیت شهدا بیهود برا خودشان بهره برداری نمی کردن، بیهود الان از خضری و اسلام آباد جلو تر بود. بیهود اول انقلاب نمایندگی بسیج، سپاه ، فرمانداری ، بهداری فعال با پزشک دایمی داشت . حتی قبل انقلاب پزشک دایم داشتیم. الان چی؟؟؟ دلیل این است که اگه یک همشهری دلسوز تو شهر قاین داشتیم الان وضعیت بیهود از این بهتر بود.
دبیرستان بیهود که الان جمع شده هم همینطور، اگه همشهری دلسوز در راس داشتیم،جمع نمی شد و دانش آموزان به شبانه روزی خضری نمیرفتن.